Theatermaker Tim Hammer onderzoekt samen met wetenschapper Mike Ligthart hoe ze de NAO zo geloofwaardig mogelijk kunnen krijgen voor de mensen om hen heen.
Mike is op dit moment aan het promoveren met zijn onderzoek naar hoe de NAO geprogrammeerd kan worden in een verhaal dat bedoelt is als entertainment voor zieke kinderen. Tim is aan het onderzoeken of het mogelijk is om een complete voorstelling te maken bestaande uit NAO robots.

Eigenlijk moet je de robot eerst goed leren kennen. Wat kan de NAO wel en wat kan de NAO niet? Tim en Mike proberen dit te ontdekken door van de NAO een echt karakter te maken. Iemand die zelfbewust is van het feit dat het een robot is, maar wel met humor met zijn technische mankementen en barrières om probeert te gaan.

Voor Tim was het lab een bijzonder weerzien met Mike. Tim merkte wederom dat poppenspel-principes en ‘wetten’ ook gebruikt kunnen worden op een robot. Dat gaat bijvoorbeeld over het contact tussen de ogen van de robot en het lichaamsdeel dat beweegt. Hier hebben ze beide mee geëxperimenteerd tijdens het animeren van de robot. De grootste ontdekking ging over eigenaarschap. Als je invloed kunt hebben op de robot, hem een stukje van jezelf kunt meegeven, voel je je meer verbonden. Ze hebben de robot hen laten vragen hem in een houding te zetten. De robot onthoud die houding. Daarmee verwerkt hij een stukje van jou in zijn bewegingen. Dat schept een band.