De dood en het niets vormen de grondslag van het werk van de Nederlands-Iraanse socioloog en kunstenaar Diane Mahín, student aan de master van de Toneelacademie Maastricht. Haar artistieke onderzoek slaat neer in een serie performatieve installaties met als eindproject GUT (werktitel). Overkoepelende vraag is: hoe ziet een wereld eruit waarin menselijke lichamen binnenstebuiten worden gekeerd – en wat als de anatomische binnenkant de overhand krijgt in het dagelijkse leven?
Afgelopen zomer was tijdens het Over het IJ Festival haar eerste installatie te zien: I think it’s a good thing that you came here. Een individuele onderdompeling in het eigen lichaam. Er wordt voor de darmen gezongen, naar de darmen geluisterd en het geluid van de darmen wordt live bewerkt tot muziek. Tijdens het lab zoekt Diane de technologie voor de volgende stap. Ze test microfoons, sensoren en stethoscopen: de technologie die nodig is om performers in real time te laten bewegen op hun eigen darmmuziek.